vandaag de laatste dag...

Woensdag 23 november.

Als we onze ontbijt op hebben en de koffers gepakt kunnen we vertrekken naar Ada Foah. Onderweg net voor Accra wijst een man ons erop dat een achterband lek is. Michael stopt om de band te verwisselen. Gelijk komt er een man helpen en gooit twee stenen onder de voorband. Michael wisseld zijn band in 10 minuten, hij is wel moe zegt hij, dat snap ik wel in die hitte. Maar we kunnen al snel verder en we zien allemaal kraampjes en mensen met vanalles op hun hoofd rond lopen. Het is erg druk in Accra, bij de stoplichten komen zelfs mensen tussen de auto's door om alles te verkopen, ze zijn niet bang voor het verkeer. Na Accra kunnen we goed doorrijden en zien we het vliegveld en een grote schopping mail. Dat is een overdekt winkelcentrum waar je echt alles kan kopen. Onderweg naar Ada Foah zien we vanalles en komen we langs een terrein wat alleen maar natuur is, het is van de militairen en er mag niets op gebouwd worden of wat dan ook. Voordat we Ada Foah binnen rijden zien we een groot ziekenhuis, ik denk het ziekenhuis waar Veerle heeft stage gelopen. Leuk om dat ook eens te zien. Dan komen we aan bij ons gasthuis Ezime, het is mooi, schoon en zelf airco.

Nadat we alles hebben uitgepakt loop ik met mama naar het strand. Het is er groot alleen jammer dat er zoveel afval ligt anders was het zo mooi geweest. Daarna lopen we terug de andere kant op naar de rivier de volta lake heet deze. We lopen langs vissersboten af en er zitten veel mensen bij elkaar. Ook loopt er een jongetje met ons mee en die wil ons aanraken. Heel appart om mee te maken, ik denk dat hij niet vaak blanken mensen ziet.

Savonds eten we in het restaurantje van het gasthuis. Ze hebben niet veel op de kaart pasta, pizza en rijst, dus we bestellen pasta. Het is erg veel en pittig maar wel heel lekker.

We frissen ons op en gaan slapen. Morgen gaan we met een boot varen naar de monding van de volta lake. Dat is waar de zee en rivier in elkaar uitkomen. Dus ik ben erg benieuwd.

 

Donderdag 24 november.

Om 8 uur gaan we ontbijten bij het restaurantje, er zitten ook Deense mensen die gisteravond zijn aangekomen. We krijgen thee, een gebakken ei, vers fruit en toast. Als we meer willen hoeven we maar te roepen zegt de dame. We smullen alles heerlijk op en wachten daarna onder de waranda van het gasthuis op Michael.

Twee Deense damens vragen of ze bij ons mogen zitten en we kletsen over wat er in Ghana allemaal mee te maken is. Dan komt Michael en zegt dat onze boot klaar ligt. we rijden naar de volta lake en daar ligt een grote boot met een schaduwdoek erboven. We gaan aan boord en varen richting de monding van de rivier, echt mooi om te zien hoe de rivier en zee samen komen. We varen langs Maranatha beach en meren daar aan. We lopen naar de andere kant van het strand richting de zee. De golven zijn wild en er zijn veel krabben die gelijk hun hol inschieten als we ze naderen. Michael verteld ons dat rond deze tijd zeeschildpadden aan land komen om eieren te leggen. Er is een groep mensen die in de gaten houden of de eieren op een veilige plek liggen, als ze niet veilig liggen, verplaatsen ze de eieren. Als je niet goed bent voor de schildpadden of de eieren eet moet je naar de gevangenis. Dus iedereen let goed op voor de schildpadden.

Dan varen we verder naar een rumeiland, onderweg zien we grote huizen en ee schip uit Togo wat al 2 jaar op een zandbank ligt te wachten tot het water weer hoog genoeg is. Bij het rumeiland laten ze ons zien hoe ze de rum maken. Daarna mogen we proeven, de doorzichtige is 45% en de rode is 43% alcohol. De rode is iets softer maar nog erg sterk.

Vervolgens varen we naar de krokodillen, onderweg zien we een prive huis met alles erop en eraan. Een zwembad met glijbaan, aircos, enzo. Een man op een klein eilandje heeft 8 krokodillen in een afgesloten vijver. Ze eten vis of kip. Ze zijn erg groot en ik ben blij dat ze niet kunnen ontsnappen. Als we dat gezien hebben varen we terug langs grote huizen. En langs de vissersboten van Ada Foah. Ik vond het erg leuk om zoveel te zien en lekker te varen.

We rijden met Michael  nog naar een luxe resort, aqua safari resort. Het is gebouwd door een rijke Ghanees, het is echt heel luxe maar ook heel duur. We drinken een drankje en dan gaan we terug naar Ada Foah.

Nu gaan we eten en lekker relaxen in het dorpje, morgen naar Kasseh daar is een grote markt. Misschien kunnen we wat souvenirs kopen en kijken we lekker rond.

Het was echt een leuke dag, die zo om was.

 

Vrijdag 25 november.

Vandaag mogen we lekker op ons gemakje doen. We ontbijten wat later, lopen even naar het strand en gaan onder de waranda zitten tot Michael komt. Hij is er rond 12 uur maar zegt ons dat zijn vriend Desmond mee gaat naar de markt in Kasseh omdat hij zijn moeder uit het ziekenhuis mag ophalen. We gaan met Desmond in een taxi opweg naar Kasseh. Hij zegt dat hij ooit in Nederland is geweest. Hij vond het eten lekker en vriendelijke mensen.

Als we op de markt aankomen is het erg druk, vandaag komt er misschien een president langs om natuurlijk stemmen op te doen. Want 7 december wordt er een nieuwe president gekozen. We kijken onze ogen uit, je kunt er echt vanalles kopen. Mensen lopen rond met fruit en andere producten op hun hoofd. De jongen vraagt mijn camera zodat hij foto's kan maken, want als wij het zelf doen vinden ze dat niet altijd goed.

We lopen over de markt en kopen een ghaneese stof, maar souvenirs zijn er verder niet veel. Dat is dan wel weer jammer. Maar we zien veel. Voordat we gaan kopen we een verse ananas voor 2 cedi dus 50 cent. De vrouw snijd hem gelijk, wel op een heel apparte manier. Eerst de schil eraf, een boterhamzakje erom, de top eraf, dan slaat ze een paar keer met het mes op de ananas om stukje te maken en klaar om te eten.

Als we weer naar de taxi willen gaan worden mama en ik door een ghanees meegetrokken die bij de campanje van een partij voor dd verkiezingen loopt. We krijgen zelfs een t-shirt van de partij. Iedereen maakt er een foto van. Dan kunnen we terug maar eerst langs de bank voor geld om de taxi te betalen. Cees heeft geld overgemaakt en dat moet nu van de bank gehaakd worden. Ook zien we Michael aankomen. De taxichauffeur zegt je kunt naar die auto gaan en met hem mee terug rijden. We zitten in de auto van Michael te wachten tot hij en zijn vriend de bank uitkomen. Het duurde iets langer dan één uur.

Terug in Ada Foah lopen mama en ik naar Tsjarley corpey het is een hotel met zwembad. We vragen of we morgen mogen zwemmen, we zijn welkom. Dan lopen we terug de andere kant op langs de kraampjes/shops. Echt veel hebben ze niet maar leuk om het dorpje even te bekijken.

Rond 17 uur gaan we onder de waranda zitten om een potje skip-bo te doen en te bekijken wat we nog willen zien in Ghana. Een ding wat ik nog wil zien is een zeeschildpad, maar dan moet ik hopen dat er toevallig een komt en ze ons daarover informeren.

S' avonds eten we in het restaurantje en gaan ons lekker opfrissen. Morgenvroeg willen we naar het strand gaan om te kijken of er toevallig een schildpad is. Misschien toch even bidden dan.

 

Zaterdag 26 november.

Na het ontbijt vragen we of het mogelijk is om de schildpadden te zien. Dit kan maar we moeten een afspraak maken en krijgen enkele opties voor welke tour we kunnen doen. We denken erover na maar gaan nu naar Tsjarley korpey om een dagje te gaan zwemmen. Onderweg naderd een jongen ons en wil meelopen.

Als we bij Tsjarley Korpey zijn nemen we plaats op een ligbed onder de palmbomen. De jongen gaat bij ons zitten. Het is al lekker warm en de zon is erg fel. Ik neem een duik, heerlijk denk ik in mijzelf. Lekker zuiver water dat iets koeler is om af te koelen. Daarna lekker liggen op het ligbed en genieten van de zon. Maar rond 14uur trekt de zon weg en komen er donkere wolken boven drijven. Ook een paar regendruppels vallen neer. Af en toe komt de zon te voorschijn, maar gaat snel weer achter de wolken. Om 16 uur bestellen we ons eten, dan hebben we dat wel om 17 uur haha. Tussendoor lezen we een boek en genieten van de zonnestralen. Het is wel fijn om even een relax dagje te hebben. Lekker niks doen en genieten van de rust.

Na het eten lopen we terug over het strand, ik hoop stiekum dat er een schildpad is te zien.

Als we bij het gasthuis aankomen is de man bezig om voor ons een tour te reseveren voor morgenavond, nu lukt het niet meer zegt hij. Dus misschien morgen dan toch schildpadden zien.

Zometeen lekker douche en bedenken wat we morgen nog willen zien.

 

Zondag 27 november.

We zijn al vroeg wakker, er is een hoop lawaai op straat omdat de mensen naar de kerk gaan op zondagochtend.

Om half zeven in de ochtend lopen we naar het strand om te kijken of er misschien schildpadden zijn. Het is nog lekker "koel" een graad of 28 denk ik. We zien geen schildpadden maar hebben wel lekker gewandeld op het strand. Daarna lopen we terug om te gaan ontbijten.

Na onze heerlijk ontbijtje genieten van een boekje op de waranda achter het huis in de schaduw. Rond de middag vragen we aan een motortaxi om ons naar swagger beach spot te brengen. Hij rijd met ons beide op een motor achterop naar swagger beach. Maar we slaan bij de kruising links af, we zeggen volgens mij rijdt je verkeerd, nee hoor zegt de motortaxijongen. Dan vraagt hij het aan een voorbijganger en die zegt ook dat we de andere kant op moeten. Dus we rijden toch de andere kant op en hij zet ons voor de deur af. Het is een plekje met huisje, muziek en relax stoelen. Druk is het niet want het immers zondag dus iedereen is naar de kerk en familie. We drinken een drankje en bezichtigen een huisje waarin je kunt slapen op zijn afrikaans.

Vervolgens lopen we over het strand terug en denken in onszelf wat een rommel op het strand, dat ze er nikd aan doen, onbegrijpelijk.

We eten s' avonds weer in het restaurantje naast het gasthuis en wachten daarna op de gids die ons komt halen voor de turtle trip. Hij komt met de quad voor de deur en we mogen achterop de quat, mama aan een kant en ik aan de andere kant. Dan rijden we naar een huisje waar we wat uitleg over de schildpadden krijgen. Er zijn drie soorten hier in Ghana. Na de uitleg en foto's rijden we met de quad over het strand dicht naast de zee. We zien in de verte de vissersboten die op het water liggen met hun lampjes, net een stad op de zee. Ik vind het dan ook prachtig om te zien. We zien de krabben over het strand lopen maar nog steeds geen schildpad te bekennen. Dan zien we een afdruk van een leather turtel, dat iss de grootste schildpad die hier leeft. Maar hij is al terug in de zee, we zien alleen de afdruk dat hij eitjes heeft gelegt.

We rijden zo drie uur over het strand rond maar een schildpad is nergens te bekennen, de man doet zijn best om er te zoeken. Alleen de schildpadden vertonen zich vandaag niet. Wel jammer dat we geen schildpad hebben gezien maar de tour was toch wel heel leuk om te doen. We hebben de boten gezien op het water en zelf mensen die op het strand slapen. Om 2uur in de nacht komen we aan bij ons gasthuis en gaan we lekker slapen na een douche, we plakken helemaal van het zout.

 

Maandag 28 november.

Vandaag ons laatste dagje in Ghana, toch wel raar vind ik. De drie weken zijn omgevlogen voor mijn gevoel. Nu eerst genieten van ons ontbijtje en daarna op naar Accra. Daar kunnen we nog even naar een art markt of naar een groot winkelcentrum genaamt, shopping mail.

Na dit alles is het toch echt tijd om terug te vliegen. We moeten optijd inchecken en dan komen we morgenvroeg aan op schiphol. Tot snel allemaal!